Regelgeving vormt de basis voor sterke en kwalitatieve psychologische vervolgopleidingen. Hoe zorg je ervoor dat regels niet alleen op papier goed klinken, maar ook daadwerkelijk bijdragen aan een betere praktijk? Dat is waar Maie el Boushy zich binnen de FGzPt jarenlang hard voor heeft gemaakt. Eerst binnen het bestuur, later in het College. Eind 2024 nam ze afscheid als voorzitter van het College. Ze blikt kort terug.

“Regelgeving evolueert, en dat hoort ook zo. Het moet aansluiten op de praktijk en blijven inspelen op nieuwe ontwikkelingen. Wat mij altijd heeft gemotiveerd, is het streven naar helderheid. Dat was ook onze insteek bij de harmonisatie van de regelgeving voor de opleidingen tot de basisberoepen en de specialismen. Samen met de CRT en vLOGO hebben we alle regels uitgeplozen en naast elkaar gelegd, zodat er een uniforme taal ontstond en tegenstrijdigheden verdwenen. Dat was een belangrijke stap naar eenduidige regelgeving voor de psychologische opleidingen.

Aanscherping
Later ondervonden we dat regelgeving soms te open was voor interpretatie. Ook daarin zijn we naar meer helderheid gaan streven. Bijvoorbeeld op het gebied van de verantwoording van opleidingsuren. De NZA verwacht dat de beschikbaarheidsbijdrage besteed wordt aan de opleiding en dat moet je als praktijkopleidingsinstelling kunnen laten zien. Feitelijk moet je elk uur waarvoor subsidie is verstrekt kunnen verantwoorden. Om dit explicieter te maken in onze regelgeving hebben we inspiratie opgedaan bij de medische vervolgopleidingen tot psychiater en klinisch geriater en de opleiding tot verpleegkundig specialist. Daar bleek veel concreter te zijn geoperationaliseerd.

Op basis van een NZA-project zijn we zelf gaan aanscherpen: wat moet je eigenlijk doen als je opleidt of opgeleid wordt en hoeveel tijd gaat daarmee gepaard? Dankzij deze aanscherping van de regelgeving weten praktijkopleidingsinstellingen, opleiders en opleidelingen beter wat er van hen wordt verwacht. In mijn ogen was het een noodzakelijke ontwikkeling om de professionaliteit van de opleiding verder te versterken.

Zorgelijk
Een goede governancestructuur vraagt om een duidelijke afbakening van taken en verantwoordelijkheden. Waar gaat wie over? Als dat niet voor iedereen helder is, krijg je situaties waarin bevoegdheden worden betwist, zoals we nu zien bij de regelgeving voor de basisberoepen. Er komen nieuwe toetreders op de markt die gz-opleidingen aanbieden zonder zich te willen conformeren aan de regelgeving en het toezicht op de kwaliteit. Dat leidt in mijn ogen tot versnippering, wat risico's met zich meebrengt voor de kwaliteit van de opleidingen en dus ook voor de zorg zelf. Zorgelijk. Ik zou willen dat VWS zich hierover uitspreekt, om het belang te benadrukken van de governancestructuur zoals we die in 2015 als veld op verzoek van VWS hebben afgesproken. Maar tot nu toe blijft die reactie uit.

Dit jaar op 1 januari ben ik reglementair gestopt als voorzitter van het College, maar mijn passie voor opleidingskwaliteit en patiëntenzorg blijft. Opleiding en zorg zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, en ik zie het als een gezamenlijke verantwoordelijkheid om hierin de beste voorwaarden te scheppen. Zo blijft het in mijn ogen van belang om na te denken over de positionering van de gz-opleiding. Een voorbeeld: in de medische vervolgopleidingen is opleidingstijd werktijd, maar bij ons is dat nog niet vanzelfsprekend. Hier liggen kansen om de erkenning en waardering voor opleiders en opleidelingen te vergroten.

Missie
Er zijn uitdagingen, maar ik geloof in de kracht van samenwerking en de inzet van deskundigheid om hier de juiste oplossingen voor te vinden. De toekomst vraagt om heldere regelgeving, een sterke beroepsgroep en een opleiding die opleidelingen het beste fundament geeft voor hun loopbaan, zodat ze goede psychologische zorg kunnen bieden. Dat is een missie waar ik me altijd, op welke manier dan ook, voor zal blijven inzetten."